Hayat... İnsana bahşedilmiş en güzel hediye…

Tekrarı olmayan, geriye dönülemeyen, ileri alınamayan büyük bir sermaye. Harcadıkça tükenen, harcarken dikkatli olunduğu, sorumluluk bilincini kuşanarak her anına anlam yüklendiği sürece kıymetlenen bir sermaye…

İnsanoğlu istese de istemese de hayat akıp gitmekte. Önemli olan nereye, nasıl aktığı; doğru mecrasını bulup bulmadığı… Ne gariptir ki insanoğlu bütün gençliğini, sağlığını, gücünü iyi bir hayat yaşayayım, mal mülk sahibi olayım diye harcar. Para biriktirir, yığdıkça yığar. Gün gelir, yaş ilerler, güçten düşer, sağlığını kaybeder. Bu sefer de tekrar eski sağlığına, gücüne kavuşmak için topladığı, yığdığı parayı, birikimini harcar, ama gideni getiremez…

Bağdat pazarında buz satan bir adamdan bahsedilir. Önünde buz kalıpları “sermayesi her an tükenmekte olan bu adama yardım edin” diye bağırmaktadır. Oradan geçen âlim bir zat bu sözleri işitince Allah’ın Asr Suresinde zaman üzerine niçin yemin ettiğini daha iyi idrak ettiğini söyler. Zira surede insanın hüsrana düçar olması da, kurtuluşa ermesi de zamana karşı tutumuna bağlanmıştır.

 Ömür sermayesi güneş altında eriyen buz misali akıp gidiyor. Haz ve hız odaklı yaşayan günümüz insanı maalesef bu gerçeğin çokta idrakinde değil.

Hayatın kıymetini bilmek, hayatın gayesini bilip ona göre yaşamakla mümkün. Hayatın gayesini bilmek bizim yeryüzünde varoluşumuzu anlamlandıracaktır. Boşlukta savrulmak yerine ayaklarımızın yere basmasını sağlayacaktır. Hayatın gayesini bilmek, alıp verdiğimiz her nefesin, solukladığımız her anın kıymetini bilmemizi gerektirecektir. Hayatın gayesini bilmek, Yaratıcıyla ve insanlarla olan ilişkilerimizi düzene koyacaktır.

Peki, hayatın gayesi nedir? Yaratıcıya kul olmak, nefse değil, Hakka boyun eğmektir. İnsana yüklenen “halifelik” sıfatı gereği yeryüzünü imar etmektir.

Teknolojinin baş döndürücü bir hızla geliştiği, hayatın artık dijital ortamlarda yaşanmaya çalışıldığı şu günümüzde insanın zamanla ilişkisi gerçekten çok vahim bir hal aldı. Bütün bu gelişmelere kayıtsız kalamayacak olan bizlerin yapması gereken şey, zamanı heder eden ve zamana değer katan işlerin farkına varmamız ve hayatımıza anlam katacak işler yapmamız olsa gerek.

Zamanı yönetemeyenler, dünyayı da yönetemezler, bunu da unutmamamız gerekir.

Dün geçmiştir, yarın ise meçhuldür. Hedeflerimizi, hayallerimizi gerçekleştirebilmemiz, yeni kararlar alabilmemiz için en uygun zaman içinde bulunduğumuz zamandır. Büyüklerimiz ânın kıymetini bilenlere “ibnül vakt” derlermiş. Bu kavram üzerinde çokça düşünmemiz lazım.

İrfan ehli bir zâtın torunlarına yaptığı bir nasihatle bitirelim sözlerimizi: “Evladım, öyle bir hayat yaşayın ki, Allah’ın sizi yarattığına değsin”

Yaratıldığımıza değer bir hayat yaşayabilmemiz temennisiyle…