“2002 Temmuz ayında,  ressam Hayriye Ünverdi Hanımefendi “ Melike Turan Melek Mengüç Sultan Hatun Ana” adına bir resim sergisi düzenlenmişti.

Sergi 13. Yüzyılda yapılan büyük tarihi değerimizi dünyamıza tanıtmak amacını gütmekteydi. O nedenle resim sergisi, Anadolu Medeniyetleri Müzesi’nde açılmıştı.

Serginin açıldığı günlerden birinde, öğleden önce USA kadın senatörleri heyeti anılan müzeye Dışişleri Bakanlığı Kültür Müsteşarlığı personelince getirilmişlerdi. O hanımlar tüm ihtişamlı şamataları ile müzeyi 40 dakikada dolaşıp gittiler.

Aynı gün, saat 14 civarında yine aynı kaynağın personeli müzeye başka bir devletin kadınlar heyetini getirdiler. 

             Çinli  kadınlar heyeti ; 

Müzeyi zarafetleriyle dolaşan Çinli hanımefendilerden biri, salonda resim sergisinin adını görünce, heyecanla konuşarak sergiye yöneldiler. Adı geçen hanımefendi, Seul’de görevli iken üniversitelerden birinde, “Turan Melek Mengüç Sultan Hatun Ana” ile ilgili konferans dinlemiş. O hanımefendi heyecanla arkadaşlarına, bu Türk anasının felsefesini anlatmaktaydı.

              O hanımefendinin heyecanı beni çok gururlandırmıştı. Heyetteki hanımefendilerden biri çok düzgün şekilde Türkçemizi konuşmaktaydı. 

              Bu hanımefendi  Uygur Türklerindendi. Ve Türkoloji Profesörüydü.

 O günlerde Çin Devleti’nin sınırlarında 4000’den fazla radyo ve TV istasyonu varmış. Bu istasyonların 2100 den fazlasında Türkçe sesli görsel yayınlar yapılmaktaymış. Bizler de Türkçe konuşan Prof. Rukiye Hacı hanımefendi tüm Türkçe yayınları yöneten kişiymiş. 

Çinli hanımefendiler, benden müzeyi gezdirmemi istediler. Beraberce müzeyi dolaştık. Müzede iki ayrı konu dikkatlerini celbetmişti.

a) Çatalhöyük kazılarından M.Ö. ki yıllardan kalan ipek örgü buluz ile balık ağı.

b) Resim sergisi bilhassa resim sergisindeki erek çaputlarının bağlandığı kuru dal. 

Onları çok duygulandırmıştı. Çünkü Şaman, Gök Tanrı inancındaki Türk boylarının ağaçlara erek (murat) çaputlarını bağlamaları, daha sonraki yıllarda  aynen BUDİZM ‘e de intikal etmişti.

O gün Çinli hanımefendilerin her biri erek bağlama dalına ayrı ayrı ikişer çaput bağlamışlardı. Aynı dileklerde bulundular.

A) Sömürücüğün insanlar tarafından elbirliği ile yok edilmesi.

B ) İnsanın insan olması gereğini öğrenmesi.

O gün Hayriye hanımla eşi ve bendeniz de aynı amaçla ikişer çaputu dala bağladık.

Bendeniz Sn. Profesör Rukiye Hacı hanımefendiye kitaplar, makaleler, CD’ler göndermekteyim. Gönderdiklerim Çin radyo ve TV istasyonlarının Türkçe yayınlarında yayınlanmaktadır.

Divriği’ye ait yayınların tümünün Sn. Rukiye Hacı hanımefendiye gönderilmesi, Türk toplumlarının Divriği’yi öğrenip tanımaları gerekmektedir.

Yeşil Divriği Gazetesi 2004 yılından sonra yıllarca  Prof. Rukiye Hacı hanımefendiye gönderilmiştir.

Divriği’ye Çin, Japonya ve Kore’den  turistlerin çoğunlukla gelmesinde Prof. Rukiye Hacı hanımefendinin etkisi büyüktür.

Para, koltuk, şöhret bir yana… 

Divriği bir yana…

Yeşil Divriği Gazetesi ; Divriği’de taş üstüne taş koyanların gözü, kulağı, dili oldu. Olmaya devam edecek.

Yeşil Divriği Gazetesi, Çin’de, Hollanda’da, Almanla da 

Çin’de Sayın Bayan Rukiye Hacı Türkolog yönetici. Çin Radyo ve TV. lerinde Divriği’yi anlatıyor

Ulu Camii, Divriği Kalesi, 

Kesdoğan Kalesi..

Yeşil Divriği Gazetesi Çin’de…

Yeşil Divriği Gazetesi 

Yakup Karahan ile Hollanda da

Yeşil Divriği Gazetesi

 Elif Asimet Bozkurt Üsen ile Almanya’da..